gəzdirmək

gəzdirmək
f.
1. Birisinin əlindən tutaraq, ya qucağına götürərək, yaxud miniyə mindirərək, yaxud da yanınca özü ilə bərabər hərəkət etdirmək. Uşağı bağda gəzdirmək. Körpəni gəzdirmək. Uşaqları maşında, faytonda gəzdirmək. – <Əhmədi> lap körpəliyindən xalı-xalça üstündə gəzdiribmiş. . «Koroğlu». Dildar uşaqları gəzdirməyə aparmışdı. Ə. Vəl.. // Cilovundan tutaraq hərəkət etdirmək. Tərini soyutmaq üçün atı gəzdirmək.
2. Birini özü ilə aparıb, ya onu müşayiət edib göstərmək. <Roza> məni gəzdirib otaqları göstərirdi. . Ç..
3. Həmişə yanında saxlamaq, özü ilə birlikdə aparmaq. Silah gəzdirmək. – <Kərim baba> tüfəngi hər zaman özü ilə gəzdirər və bir an yanından ayırmazdı. A. Ş.. Axır bu dəftərləri portfelə yığıb qoltuğunda gəzdirməyin mənası nədir? Qant.. // Üzük, saat və s. haqqında. Saat gəzdirmək.
4. Bir şeyi başqa bir şeyin üstündə dolandıraraq, hər tərəfinə səpmək. Plova zəfəran gəzdirmək. Halvaya darçın gəzdirmək. – Sapılcanı hər iki qabın üzərinə gəzdirdi. . S. R..
5. Bir şeyi başqa bir şeyin üstünə sürtmək, dolandırmaq. Əlini uşağın belində gəzdirmək. – Möhsün müəllim əlini yuxarı daranmış sıx qara saçlarında gəzdirir. S. R.. <İkram> . . dodaqlarını anasının üzündə gəzdirərkən qapıda səs-səmir eşidildi. Ə. Ə..
6. Bir sıra isimlərə qoşularaq mürəkkəb feillər və müxtəlif ifadələr düzəldilir; məs.: göz gəzdirmək, əl gəzdirmək.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • əzdirmə — «Əzdirmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əzdirmək — «Əzmək»dən icb …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hoç-hoçilığ — (Lənkəran) sözgəzdirmə, aravurma ◊ Hoç hoçilığ eləməg – söz gəzdirmək, ara vurmaq …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • selit — gəzdirməx’: (Basarkeçər) söz gəzdirmək. – Anaxanım çox selit gəzdirən arvatdı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • sağ — 1. sif. 1. Diri, canlı, ölməmiş, salamat (ölü əksi). Atası hələ sağdır. Sağ qalsaq görərik. – Bəy xanımın əlini alıb . . dedi: – Nə qədər mənim canım sağdı, sənə mən nökərəm, ay xanım! C. M.. <Sultan bəy:> Ay. . . rəhmətlik Sona, sağ olaydı …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sürtmək — f. 1. Əlini bədənin müəyyən yerinə basa basa o tərəf bu tərəfə gəzdirmək, ovxalamaq. Qolunu sürtmək. Üzünü sürtmək. Kürəyini sürtmək. – <Fatma:> Hərdən əlini başına sürtüb, al qana bulaşmış bir halda ay işığına tutur, şikayətlənirdi. . . Ç …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xəbərçilik — is. Birindən o birinə xəbər vermə, söz gəzdirmə, çuğulçuluq, şeytançılıq. Bir tərəfdən də Şahmar xəbərçiliyinin üstündə dişinin dibindən çıxanı <Şahpərinin> üzünə çırpmışdı. B. Bayramov. Xəbərçilik eləmək (etmək) – birinin sözünü başqasına… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”